จัดเตรียมข้าวของนอกจากเสื้อผ้ากันหนาว(ข้อมูลบอกว่าอุณหภูมิประมาณ 19-20 องศา เอ..นี่เดือนมีนาคมอากาศไม่น่าจะหนาวมาก) แล้วเครื่องอุปกรณ์ถ่ายภาพ แท่นชารต์แบตเตอร์รี่พร้อมตัวต่อ ยาแก้ไข้จำพวกพารา ฯ ตารางรถโดยสารปรับอากาศเวียงจันทร์-ฮานอย 19.00 ค่าโดยสารคนละ 200,000 กีบ คิดเป็นเงินไทยก็ 800 บาท ต้องเตรียมน้ำดื่มและอาหารแห้งจำพวกขนมปังไปด้วย รถจอดพักระหว่างทางบ้าง รถนอน 2 ชั้นเรียงเป็นสามแถว ตัวที่นอนเป็นเบาะกว้างประมาณ 60 ซม.ยาวประมาณ 1.50-1.60 เมตร ผนังพิงปรับเอนนอนยกสูงได้เล็กน้อย(ชั้นบนติดหลังคา) แบบนั่งกึ่งนอนปวดหลังเหมือนกัน ไม่มีเบอร์ใครมาก่อนจองที่ก่อน..ที่นอนด้านล่างสะดวกดีแต่ผู้ที่เดินทางบ่อยๆเขาจองไปหมดแล้ว คณะเราเลยได้ชั้นบน..ระหว่างเดินทางอย่าทายน้ำมากนัก เนื่องจากรถไม่มีห้องน้ำในตัว..ต้องปล่อยข้างทาง..
ท่ามกลางธรรมชาติ..บนรถนอนมีหนังให้ดู..เสียงพากย์เป็นเวียดนามแบบอ่านบทไม่มีอารมณ์.ชวนให้หลับยาวๆ..อิจฉาคนที่มีMP3..หลับไปหลายตื่น..รถจอดตอนตี 4 อากาศในรถอุ่นสบาย
สภาพภายในรถนอนเวียงจันทร์-ฮานอย
ผนักปรับเอนนอนได้บ้าง
พักทานข้าวเที่ยงในเขตเวียดนาม
บริเวณด่านตรวจคนเข้าเมืองลาว-เวียดนาม หมอกหนา ฝนฉ่ำหนาวมากๆ
ถึงด่านชายแดนลาวเวียดนามแล้ว....แต่ต้องรอจนกว่าจะ 07.00 น.ด่านเปิดเตรียมเอกสาร
ประตูรถเปิด..โอ๋...โอ..หนาวสะท้านละครับ..ด่านอยู่บนภูเขาสูงอุณหภูมิประมาณ 12 องศาหมอกจัดฝนกระหน่ำ..แต่ต้องลงไปทำใบผ่านด่านออกจากลาวและเข้าเวียดนาม..ทั้งเปียกและหนาว..ได้ใจเลย..กว่าจะเรียบร้อยออกจากด่านเข้าเวียดนามก็ 08.30 น....ใกล้ถึงฮานอยแล้ว..ไม่กี่ชั่วโมงเอง..กระทั้งพระอาทิตย์ตกดินอีกรอบยังไม่ใกล้ความจริงเลย....20.30 น...สวัสดีเวียดนาม..ฮานอย...เบ็ดเสร็จก็ 25 ชั่วโมง..สำหรับคนที่สูงเกินกว่า 1.70 เมตรจะงอเข่าตลอดการเดินทาง.. จากนี้ก็เริ่มหาที่พักและวางแผนต่อว่าจะไปที่ไหนบ้าง...แนะละทะเลสาบคืนดาบ...ต้องไปดูเห็นว่ามีเต่ายักษ์อาศัยอยู่ด้วย...และที่ตั้งใจไปมากๆคือ "ซาปา" ทางตอนเหนือของเวียดนามใกล้ชายแดนจีน...นาขั้นบันได....ตอนต่อไป
